zormalama güzelim zormalama

hey yo watz app??

blog yazmayalı resmen yıllar geçmiş. blog yalnızlıkla alakalı dostum. bak evde kimse yok, yapılcak iş çok. tam blog havası.

yine sinirlerimi zıplatan şeyleri buraya yazsam da rahatlasam ne güzel olur.

şu ara sinir olduğum bir durum var, şöyle ki;

insanlar güçleri yettiği kadar israf yapıp, güçlerinin yetmediği kadarını yazanlara çamur atıyor. meseleyi açalım; arkadaş gidip ninewest'ten çanta alıyor, lv alamadığı için de lv alanlara oha o kadar para bir çantaya verilir mi diyor? ama gülüm ninewest'e verdiğin para da başkasına göre oha.

ayrıca üşengeçlikten kendi yapamadıklarını yapanlara da gösterişçi diyenler, size de çok kızıyorum. güzellik istemek, güzel sunumlarla yemek yemek gösteriş mi? ben gazetenin üstünede yemek yemiyorum diye şımarık mı oldum?

bir sinir olduğum insan tipi de sürekli mesaj verme kaygısında olup, beni "yola" getirmeye çalışanlar. sen çok mu doğrusun ey kardeşim? bu insanlar peygamberin bile davranmadığı şekilde davranıyorlar. sen şunların sinirimi bozmasına fırsat verme ya rabbim.

bazı insanların huylarını nasıl sevmiyorum anlatamam. çok yakınımda olmasa ve bana mesaj vermeye uğraşmasa önemsemem belki. ama hem hayatımın belli bir noktasında cump diye geldi hem de beni değiştirecek. ben sana uyamam dostum. çünkü ben sen değilim. etkileme hayatımı, en masumumun bilinçaltını!